Yücel Çakmaklı

Vaktiyle genç bir öğrencinin tez konusu olmuştu. O ve Türk sineması. İlham kaynağıydı geçilmesi gereken notun alınmasında. O zamanlar kimin umurunda ki bugün olanın yarın olmayacağı? Bilip umursamadıklarım hep acıttı içimi. Tamam eyvallah, saygılıydık, sevgiliydik ama gerektiği gibi önem vermiş miydik?

Ne yazık ki …!

Zaman geçip gitmişti. Ben de sorumluluğu üzerimden atmanın hafifliği ile seviniyordum. Geçer notumu almıştım nasıl olsa!

Türk Sineması için karanlığı az biraz da olsa aydınlığa çevirmek için dididen bu güzel insanın hatıralarıyla yaşamak kaldı bizlere. Allah rahmet eylesin. Nurlar içinde yatsın inşallah.

Sayesinde bir zamanlar yüzü gülen gençtim. Şimdi üzülmek niye?  Gerçekler ile bu kadar iç içeyiz işte…